مقدمه:
طبيعت مادر هنرهاست. به خصوص در هنرهاي تجسمي و نقاشي.
طبيعت پايه است و بايد آن را شناخت و براي رسيدن به مراحل بعدي از جمله انتزاع، از آن عبور كرد.
ديويد هاكني از جمله نقاشاني است كه طبيعت را خيلي خوب مي‌شناسد و در مسير كارش گزينش‌‌هاي هنرمندانه‌اي از آن بروز مي‌دهد.
تركيب‌بندي‌هاي موجز و خوش‌فرم و در عين حال ساده نشانگر اين مي‌باشد. در اين رساله دوره‌هاي مختلف كاري و هنري ديويد هاكني، روش‌ها و شيوه‌هاي مختلف و متنوع هنري وي را در حد توان خود با راهنمايي مفيد استاد راهنمايم بررسي نموده‌ام.
در فصل اول قبل از هر چيز به شرايط دنياي نو در عصر حاضر اشاره شده است و چون ديويد هاكني در دوراني زندگي كرده كه مدرنيسم و پست‌مدرنيسم حاكم بوده، به تعاريفي از اين دو واژه پرداخته شده.
درك نوين هاكني از هنر نقاشي نشان از اين دارد كه وي مدرنيسم و در واقع شرايط دنياي نو را در زمان و مكان خود يافته است. با اينكه آن بنيان حسي و زيبايي شناسانه‌اي كه پايه و اساس مدرنيسم است در كار وي وجود دارد اما از طرفي آن جنبه عصيان و تقابل كه مدرنيسم با سنت دارد و هر نوع گرايش به سنت را رد مي‌كند، هاكني در آثارش راه مي‌دهد البته اين كنش از سوي وي آگاهانه است. در واقع همانطور كه نقاشان پست‌مدرن سنت را از جهان هنري خود حذف نمي‌كنند و برگشتي متناسب با زمان و مكان و عمدتاً فني و متريالي با سنت دارند (نه ساختاري)، از اين زاويه ديويد هاكني هم مستثنا نيست ـ مشعوف بودن هاكني به جنبه‌هاي جالب جهان محسوس و بويژه تكنيك‌هاي اين هنرمند از جمله شباهت‌هاي اجرايي وي از اين نظر همچون نقاشان رنسانس پيشين كه با تكنيك «تمپرا» كار مي‌كردند مانند «پيرو دلا فرانچسكا» برخورد خلاقانه هاكني را با مقوله پست‌مدرن در زمان خود نشان مي‌دهد.
در فصل دوم به اين نكته اشاره شده كه در ميان طراحان معاصر كمتر طراحي است كه در زمينه طراحي و حتي تصويرسازي به اندازه ديويد هاكني كار كرده باشد. همچنين به توضيح در مورد خاصيت‌هاي عناصر بصري از جمله خط ـ سطح و بافت و ريتم و ... پرداخته شده كه به طرز فوق‌العاده‌اي در كارهاي هاكني مي‌بينيم. همچنين گزينش‌هايي كه خاص نگاه هاكني است.
شايد در نگاه اوليه و ظاهر بعضي از طراحي‌ها و نقاشي‌هاي هاكني طبيعت‌گرايانه و يا رئاليستي (به عنوان يك سبك نه يك روش عام هنري) به نظر بيايد اما با كمي تعمق متوجه ساماندهي دقيق و چند بعدي در آن، در يك وحدت كلي مي‌شويم.
در فصل سوم به اين مهم دست مي‌يابيم كه هاكني در ارتباط با طراحي صحنه و نقاشي چقدر نوآوري كرده مثلاً يك صحنه از واقعيت را كه همه به راحتي از كنارش مي‌گذرند او با طرز فوق‌العاده و زيبايي در آن دخل و تصرف مي‌كند و آن را به تصوير مي‌كشد. به بيان ديگر با چيدمان جديدي از فيگور و اشياء در تركيب‌بندي تفسير جديدي را از انسان‌ها و محيط پيرامونشان مي‌كند.
روش تحقيق در اين نوشته از طريق مراجع معتبر و در دسترس بوده كه اميدوارم براي خوانندگان و دانشجويان موثر باشد.
فهرست مطالب
فصل اول 1ـ1 مدرنيسم و مسائل تازه.......... 2
1ـ2 پست‌مدرنيسم....... 16
فصل دوم 2ـ1 واقعيت و تأثير آن بر آثار ديويد هاكني.... 24
2ـ2 عملكرد خط و ارتباط آن با طراحي......... 35
فصل سوم 3ـ1 هاكني و كاوش در بيان هنري............ 60
3ـ2 نقاشي و عكاسي از زبان هاكني................... 70
3ـ3 هاكني و ابداع و نوآوري......... 73
3ـ4 هاكني و طراحي صحنه................ 82
3ـ5 گستره ديداري نگاه هاكني بر واقعيت.............. 93
فصل چهارم 4ـ1 نتيجه‌گيري............. 103
4ـ2 تصاوير نقاشي (نمونه كار)........... 104
4ـ3 فهرست منابع و مآخذ........ 117
4ـ4 فهرست منابع و مآخذ لاتين....... 118
4ـ5 فهرست تصاوير............. 119
4ـ6 گزارش كار عملي.............. 121